Hoe dan? Wat te doen bij urineverlies

Urineverlies kan op elke leeftijd voorkomen, bij zowel vrouwen als mannen. Ongewild urineverlies leidt vaak tot gevoelens van onzekerheid en schaamte. Deskundig advies, bekkenbodemtherapie en/of passend incontentiemateriaal kan problemen verhelpen. 

Urineverlies bij vrouwen

Een op de vier vrouwen boven de leeftijd van 30 jaar heeft last van ongewild urineverlies. Veel vrouwen schamen zich en gaan er niet mee naar een arts. Dat is jammer, want de klacht is vaak goed te behandelen. 

Incontinentieklachten kunnen ontstaan door het ouder worden of na een zwangerschap en bevalling. De belangrijkste oorzaken zijn: een slechte afsluiting van de plasbuis, verzwakking van het steunweefsel en een overprikkelde blaas. 

Er zijn verschillende vormen van urine-incontinentie 

• Inspannings- of stressincontinentie: als de spieren van de blaas en plasbuis zwakker zijn, kun je je plas niet goed ophouden als je je inspant. Vooral als je je buikspieren gebruikt. Bijvoorbeeld bij: hoesten, niezen, lachen of springen. 
• Aandrangincontinentie: hierbij voel je plots een niet te onderdrukken aandrang om te plassen.
• Gemengde incontinentie: hierbij ervaar je zowel inspannings- als aandrangincontinentie. Dit komt veel voor bij ouderen.

Heb je last van ongewild urineverlies? Bespreek dit met je huisarts. De arts stelt de juiste vragen, doet onderzoek en kan je indien nodig doorwijzen naar een bekkenbodemfysiotherapeut. Bij bekkenfysiotherapie leer je hoe je je bekkenbodem en de omliggende spieren kunt aanspannen. Deze behandeling is zowel bij inspannings- als aandrangcontinentie zinvol. ⁠ Met hulpmiddelen kun je je urine opvangen. Dit kan bijvoorbeeld met een verband in je onderbroek of door het dragen van een speciale onderbroek die plas opvangt. Hulpmiddelen zorgen ervoor dat je de urine niet ruikt en je je beschermd en comfortabel kunt blijven voelen. Er is een groot assortiment van incontentiemateriaal, met verschillende absorptieniveaus. Zo kun je altijd een product vinden wat bij je past. 

Urineverlies bij mannen

Naar schatting krijgt 1 op de 5 mannen in hun leven te maken met ongewild urineverlies. Ook bij mannen ligt er een groot taboe op het onderwerp. Door op tijd hulp te zoeken kunnen de klachten verminderen of zelfs helemaal weggaan.

Nadruppelen wordt veroorzaakt door achtergebleven urine in de urinebuis. Meestal gebeurt dit omdat de omliggende spier de urinebuis niet goed kan leegmaken, bijvoorbeeld door verslapte bekkenbodemspieren. Bekkenbodemspieren kunnen verslappen door prostaatproblemen, darmproblemen, overgewicht, constant hoesten of lange periodes zwaar tillen. 

Urineverlies is in veel gevallen onschuldig. Vaak ontstaat het als gevolg van een goedaardige vergroting van de prostaat. Maar ook medicijngebruik, ouderdom en een urineweginfectie kunnen leiden tot ongewild urineverlies.

Bespreek ongewild urineverlies met je huisarts. De arts stelt de juiste vragen, doet onderzoek en kan je indien nodig doorwijzen naar een uroloog of een bekkenbodemfysiotherapeut. Met hulpmiddelen kun je je urine opvangen.